Anton Pavloviç Çehov

29 Ocak 1860 günü bir tüccarın oğlu olarak dünyaya geldi. Taganrog Lisesi'ni 1879 yılında bitirdikten sonra Moskova'ya giderek Moskova Üniversitesi Tıp Fakültesi'ne girdi. 1884 yılında hekimlik unvanını alarak bir süre pratisyen hekimlik yaptı. 1870'lerin sonundan itibaren çeşitli dergilerde Antoşa, Karasevdasız Kişi, Kardeşimin Kardeşi gibi mahlaslarla kısa, mizahi öyküler yayımladı. 1882 yılında Muzipler ve Uysallar adıyla (daha sonra Muziplik adını aldı) hazırladığı derlemesi büyük olasılıkla sansür nedeniyle yayımlanmayan Çehov'un ilk öykü kitabı Melpomene'nin Masalları 1884 yılında yayımlandı. Bunu 1886 tarihli ilk Öyküler izledi. 1885-1889 arasında Çehov aylık dergilerde profesyonel yazarlığa başladı. Alacakaranlıkta (1887) adlı derlemesi 1888 yılında Puşkin Ödülü'nü paylaştı. 1880'li yılların ikinci yarısında Çehov tiyatro yazarlığı da yapmaya başladı. 1890 yılında Çehov'un Sahalin Adaları'na yaptığı yolculuk 1893-1894 yıllarında yayımlanan Sahalin Adaları adlı makaleler derlemesini ortaya çıkardı. Yine 1890 yılında Melihovo'da bir yer alarak okul inşa ettirdi, yoksullara yardım etti, köylülerin tedavisini üstlendi, 1892-1893 yıllarındaki kolera salgını sırasında gönüllü doktor olarak çalıştı. 1898-1890 arasında yazar, Çantalı Adam, Küçük Köpekli Kadın gibi en ünlü öykülerini yarattı. Çehov'un sanatında eleştirel gerçekliğin belirmesi 1890 tarihli 6 Numaralı Koğuş'la gerçekleşti. 1980'lar Çehov'un sanatının yeni bir dönemi oldu: Martı (1896), Vanya Dayı (1897), Üç Kız Kardeş (1900-1901), Vişne Bahçesi (1903-1904) adlı oyunlar Moskova Sanat tiyatrosu'nda sahnelendi ve büyük başarı getirdi. 1898 yılında babası ölen ve kendisi tüberküloza yakalanan Çehov, Yalta'da yaptırdığı eve taşındı. 1900 yılında Bilimler Akademisi'ne onursal akademisyen seçildi, ama iki yıl sonra 2. Nikolay'ın aynı unvanı Gorki'ye vermek istememesi üzerine bu unvanı reddetti. 15 Temmuz 1904 günü Almaya'nın Badenweiler şehrinde öldü.